autor:redaktor an. Jakub Kusak

Od ostatniego wydania naszego Amicusa, w Grupach Apostolskich działo się całkiem sporo dobrych rzeczy! Zapraszamy do zapoznania się z tym, co działo się przez ostatnie 3 miesiące!

GÓRY 2023!

To już nasza RAMowska tradycja. Jak co roku, we wspomnienie świętego Jana Ewangelisty pojechaliśmy w góry. W tym roku wybór padł na Dolinę Kościeliską oraz Smreczyński Staw. Poranek 27 grudnia 2023 roku obiecywał nam niezapomniane widoki. A dzień, który nastał, wypełnił tę obietnicę. Góry przywitały nas ciszą, w której mogliśmy posłuchać samych siebie. Górujące masywy pozwoliły na chwilę zapomnieć o codzienności. Po zejściu ze szlaku pojechaliśmy do naszego domu rekolekcyjnego w Suchem. Po przyjeździe przyszedł czas na spotkanie z Panem. Uczestniczyliśmy w Eucharystii, na której ksiądz moderator Marcin Rozmus przybliżył nam postać świętego Jana Apostoła. Po niej przygotowaliśmy wspólnie posiłek. W tym czasie, a także przy stole był czas na kontynuację rozmów zaczętych na szlaku. Do domów wróciliśmy wieczorem. Zmęczeni, ale szczęśliwi z dobrze przeżytego czasu.

KOLĘDOGRANIE 2024!

Ryczów. Mała miejscowość położona 27 kilometrów na południowy zachód od ul. Maurycego Beniowskiego w Krakowie. Trzynastego stycznia roku pańskiego dwa tysiące dwudziestego czwartego ta mała wioska stała się świadkiem niezwykłego wydarzenia. Tego dnia sześć grup dało koncert, którego ta, licząca niespełna dwa tysiące siedemset osób, mieścina nie zapomni na lata. W samo południe rozpoczęła się Eucharystia, a wraz z nią pierwsze spotkanie Kolędograniowe RAM poza Krakowem. Po mszy świętej Zuzanna Słoma i Michał Nowotarski porwali nas do stajenki, w której narodził się nam Zbawiciel. Zapowiadając zespół za zespołem, nie pozwolili nam nawet na chwilę nudy. Odśpiewaliśmy takie kolędy jak “Jezusa narodzonego”, “Tryumfy Króla Niebieskiego” czy “Wśród nocnej ciszy”. Nie zabrakło również utworów, które dopiero wejdą pod strzechy, na przykład “Kolęda ptaków” w wykonaniu Scholi RAM. Dzięki moderatorom Grup Apostolskich mogliśmy poznać klimat świąt z drugiej strony kanału La Manche śpiewając “Deck the Halls”. Po koncercie kolęd gospodarze ugościli nas na pysznym poczęstunku w salce parafialnej, dzięki któremu jeszcze lepiej poczuliśmy jedność, która jest kluczowa w świętach, a którą daje Wspólnota. W imieniu wszystkich gości, dziękujemy za gościnę! Do zobaczenia w przyszłym roku!

RADA RAM

Na Walnym Zgromadzeniu w 2024 roku została wybrana nowa Rada RAM. Czym ona jest?

Rada RAM działa na podstawie Statutu Stowarzyszenia “Grupy Apostolskie – Ruch Apostolstwa Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej”. Jest organem doradczym dla księdza moderatora. Jej członkami są animatorzy i moderatorzy wybrani przez Walne Zgromadzenie na dwuletnią kadencję.

W obecnej kadencji spotkaliśmy się już dwukrotnie – 10. stycznia oraz 26. lutego. Aby ułatwić sobie pracę podzieliliśmy się na pięć grup zadaniowych, reaktywując projekt “Prawa Ręka”. W wyniku tego:

– za formację duchowę “SPIRITUAL FORMATION” odpowiedzialni są an. Zofia Bartoszko, an. Olga Chrzanowska, an. Jakub Kusak,

– za obsługę strony internetowej “WEBSITE MAINTAINER” – mod. Wojciech Kłeczek, mod. Aleksandra Ziarko,

– za media społecznościowe “MASTERY SOCIAL MEDIA” – mod. Daria Rembilas, mod. Agnieszka Łyczak-Dumanowska, an. Łukasz Repa,

– za organizację wydarzeń “EVENT ORGANIZER” – mod. Magdalena Filipek, mod. Anna Budz, an. Bartosz Noworyta,

– za identyfikację wizualną “VISUAL ZONE” – an. Katarzyna Jochymek, an. Anna Pacyga.

Wybraliśmy nowy skład Komisji Odznaczenia Honorowego Grup Apostolskich, w której z ramienia Rady znaleźli się mod. Daria Rembilas i an. Bartosz Noworyta.

Szczególną rolę w Radzie RAM pełni an. Emilia Nowotarska, która poświęca swój czas na poszukiwaniu darczyńców dla Wspólnoty Grup Apostolskich. Dzięki pozyskanym produktom możemy dalej prowadzić naszą działalność apostolską w konkurencyjnej cenie.

Rada RAM działa na co dzień. Jeśli masz jakiś pomysł, ale boisz się, że nie starczy Ci sił na organizację, pisz śmiało do nas! Każda inicjatywa ma znaczenie. 

DNIÓWKA NA KĄCIKU!

W sobotę 27 stycznia w Domu na Cichym Kąciku odbyła się „Dniówka”. W gronie niespełna dwunastu osób spędziliśmy razem kilka godzin, odpowiadających wymiarowi właśnie dniówki. Co takiego robiliśmy? Rozpoczęliśmy od wylosowania dla każdego obszaru obowiązków, za które będzie odpowiadał. Można było zostać szefem kuchni, kościelnym, influencerem, baristą… nikt nie pozostał bez zajęcia. Później mieliśmy czas na to, aby pochylić się nad tekstem autorstwa ks. Maniury, traktującym m. in. O tym, że troszcząc się o zbawienie bliźnich w naszym otoczeniu, musimy w pierwszej kolejności zadbać o nasze własne. Każdy z najpierw zapoznawał się z nim indywidualnie, a następnie mogliśmy wspólnie porozmawiać na temat tekstu i przemyśleń, jakie w nas wzbudził. Podczas dyskusji, zarówno w podgrupach jak i tej ogólnej, poruszyliśmy wiele ciekawych tematów, związanych bezpośrednio na omawianym tekście, jak i tylko luźno z nim powiązanych. Oczywiście najważniejszym punktem „Dniówki” była Eucharystia w naszej kaplicy. Po niej przystąpiliśmy do przygotowania obiadu. Choć mieliśmy wybranego na początku „szefa kuchni”, to oczywiście wiele osób czynnie zaangażowało się w gotowanie, chociażby przez krojenie poszczególnych składników, a praca w kuchni była tak naprawdę kolejną okazją do rozmów i integracji między nami. Na zakończenie Dniówki zjedliśmy obiad – kurczaka curry z ryżem. Smakował tym lepiej, że był przygotowany wspólnie w przyjaznej, towarzyskiej atmosferze. Tak spędzoną sobotę bez wątpienia można uznać za udaną. Spędziliśmy czas razem, na rozmowach i poważnych, i luźnych, wspólnej modlitwie, dzieląc się domowymi obowiązkami oraz spożywając dobre jedzonko. Oby więcej takich Dniówek…!

tekst: an. Olga Chrzanowska

WIZYTA DUSZPASTERSKA NA CICHYM KĄCIKU!

Osiemnastego stycznia na naszym Cichym Kąciku mieliśmy bardzo ciekawą, a zarazem wspaniałą sytuację. Mianowicie do naszego domu zawitał pewien niespodziewany gość. Tym gościem był ksiądz, który niósł dobrą nowinę po kolędzie. Całość tych odwiedzin zaczęliśmy od przeniesienia się do naszej kaplicy, gdzie wspólnie się pomodliliśmy, po czym nasz gość pobłogosławił nas oraz nasz dom. Dalszej części towarzyszyła już herbatka 😀

W ciepłej i domowej atmosferze mogliśmy poznać bliżej księdza, który nas odwiedził, jak i również przedstawić mu bliżej nasz ruch. Okazuje się, że był to ksiądz misjonarz z parafii na miasteczku. Pokrótce przedstawił nam swoją parafię oraz zaprosił nas na liczne wyjazdy dla młodzieży. Można By powiedzieć, że doszło do pięknego przymierza 🙂 Na sam koniec na pamiątkę naszego spotkania wszyscy otrzymaliśmy po obrazku z prymicji naszego gościa.

tekst: an. Bartłomiej Dąbrowski

PLANSZÓWKI NA CICHYM KĄCIKU!

AB: Co odbyło się dnia 17.01. na Kąciku? 

IL: 17 stycznia na Kąciku odbył się wieczorek towarzyski z grami planszowymi.

AB: A co robiliście w czasie tego spotkania, na czym głównie ono polegało?

IL: Spotkanie polegało na wspólnym spędzeniu czasu, pośmianiu się, był w tym też element rywalizacji, jako że w sumie spotkaliśmy się, żeby zagrać w gry planszowe. Było mnóstwo śmiechu, wspominanie wcześniejszych lat studiów i nauki. W trakcie wyniknęło również sporo zabawnych sytuacji.

AB: Czy możesz nam powiedzieć coś więcej o tych śmiesznych sytuacjach? 

IL:Hmmm….a na przykład Pati wytrącająca z ręki Wiki chipsy, nawet udokumentowane na zdjęciu! (fot1.) Dziewczyny dbają nawzajem o linię 🤣 było też mnóstwo takich naszych wewnętrznych przekomarzanek, czego osoby postronne mogłyby nie zrozumieć lub nawet uznać, że obrażamy się nawzajem) [np. teksty rzucane do rudych, wiadomo 😂) (których naprawdę uwielbiamy przyp.red. ]

AB: Która z  tych gier, najbardziej Ci się spodobała?

IL: Mi osobiście najbardziej spodobał się Dixit, zwłaszcza, że Wiki połączyła karty klasycznego Dixita z Disneyowskim. Fajna gra, wymagająca uruchomienia wyobraźni i zrozumienia hasła nie tylko w sensie dosłownym, ale też próba dojścia do tego, co autor miał na myśli wymyślając dane hasło (co niestety nie zawsze jest takie łatwe). Podobała mi się też gra, której nazwy nie pamiętam, ta z totemem, którą Aga tłumaczyła jak się w nią gra („jungle speed” ). Była to już bardziej agresywna rozgrywka, wymagająca skupienia, spostrzegawczości i szybkości. No i trzeba było uważać żeby się przy okazji nie pozabijać .

AB: Hmm z moich informacji wynika, że pewnym osobom spodobały się bardziej  gry, w których liczyło sie szczęście  jak Pędzące żółwię. Ale mam też bardziej osobiste pytanie czy zachwyt Dixitem nie jest związany tym,  że wygralaś te rozgrywkę, a odrzuczenie np Tajniaków ma coś wspólnego z lekkim niepowodzeniem, które przydarzyło Ci się w czasie tej gry (info dla czytelników: twoja drużyna zaznaczyła czarne  słowo – zabójce)? 

IL: Nieee, Dixit mi się podobał już na poprzednim spotkaniu (kiedy NIE wygrałam 🤣), bardzo fajna i kreatywna gra. Tajniacy z kolei to gra mocno wymagająca, bardzo ciężko było połączyć te hasła tak, żeby moja drużyna je zgadła no i dodatkowo graliśmy w nich o dość późnej porze, kiedy logiczne myślenie nie do końca wychodzi 😅ale Tajniaków lubię, to nie ulega wątpliwości.

AB: A kto w tym spotkaniu brał udział?

IL: Ogólnie rzecz biorąc studenci Wydziału Biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i kilka osób należących do Grup Apostolskich RAM Archidiecezji Krakowskiej.

AB: Czy na to spotkanie potrzebne jest specjalne zaproszenie? 

IL: Specjalne to raczej nie, Ania pisze na czacie grupowym (na którym znajdują się osoby z biologii, z którymi utrzymujemy w miarę stały kontakt), że danego dnia o danej godzinie będą planszówki, chętni są mile widziani. Podejrzewam, że po wcześniejszym ustaleniu możnaby też przyprowadzić osobę spoza kręgu naszych znajomych, tak jak na przykład chciała zrobić Natalka (tylko koleżanka ostatecznie zrezygnowała). [Zaproszenia pojawiają się także w danym tygodniu na fb grupie animatorów (przyp.red.)]

AB:Czy było to jednorazowe wydarzenie?

 IL: Nie było to jednorazowe spotkanie, spotkaliśmy się tam już po raz kolejny, niestety zazwyczaj w różnym składzie, jako że bardzo ciężko jest się zgrać czasowo. [kolejne takie spotkanie miało miejsce 19.03]

AB: Czy polecasz to wydarzenie i zaprosiłabyś czytelników na nie?

IL: Oczywiście, jak najbardziej polecam z całeeeego serduszka! Mnóstwo śmiechu, zabawy, można na chwilę zapomnieć o wszystkich zmartwieniach i po prostu spędzić miło czas w fantastycznym gronie. Czasami zdarza mi się upiec jakieś ciacho i przynieść na planszówki, także polecam się na przyszłość i no skoro polecamy to chyba wszystkich chętnych też zapraszamy! ❤

rozmawiała, redagowała i robiła zdjęcia: mod. Anna Budz

GRANIE W RAMIE!

Przygotowania do II Turnieju „Granie w RAMie” rozpoczęły się na długo przed pierwszym gwizdkiem. Już w październiku powstała pierwsza wersja formularza, który posłużył do zapisów drużyn do Turnieju. Przez cały ten czas opracowywano zasady, na których miał w Turnieju pojawić się nowy gracz – Mały Apostoł. Drużyny siatkarskie gościły już w I turnieju, dlatego zastosowaliśmy te same zasady, co w zeszłym roku.

W zawodach stanęło 26 Małych Apostołków z trzech parafii: Dąbrowy Szlacheckiej, Jurgowa oraz Ryczowa. Już na starcie każdy mógł czuć się zwycięzcą, ale pierwsze miejsce mogło być tylko jedno. Zdobyła je drużyna z Ryczowa. Zaraz za nimi na podium uplasowali się przedstawiciele Dąbrowy Szlacheckiej o sekundę wyprzedzając Jurgów.

Po zmaganiach młodszej części naszej Wspólnoty udaliśmy się na Mszę świętą, której przewodził moderator Ruchu Apostolstwa Młodzieży oraz duszpasterz Grup Apostolskich ksiądz Marcin Rozmus. W czasie kazania zostaliśmy zachęceni do stawania do walki ze swoimi słabościami. Tymi, które mogły pojawić się na boisku do siatkówki i tymi, z którymi spotykamy się na co dzień.

Po Mszy w szrankach stanęło 15 drużyn siatkarskich z 14 miejscowości naszej archidiecezji: Ryczowa, Sułkowic, Czernichowa i Poręby Żegoty, Lipnicy Małej, Nowego Targu, Grojca, Krakowa, Miętustwa, Sieprawia, Lipnicy Wielkiej, Klikuszowej, Czarnej Góry, Jurgowa oraz drużyna rocznika animatorskiego 2023. Z każdej grupy mogła wyjść tylko jedna drużyna, dlatego walka była zażarta. Ostatecznie w półfinałach zobaczyliśmy cztery drużyny, z: Sieprawia, Miętustwa, Lipnicy Małej i Jurgowa. Po dwóch pasjonujących meczach poznaliśmy nazwy drużyn, które zmierzyły się ze sobą w wielkim finale. Zwycięzcą turnieju została drużyna z Sieprawia, pokonując drużynę z Lipnicy.

Turniej był niesamowitym wydarzeniem, które zjednoczyło naszą wspólnotę wokół sportu. Dziękujemy organizatorom za możliwość spotkania się na hali w Piekarach, za czas poświęcony na przygotowania oraz za serce włożone w każdy szczegół. Mamy nadzieję, że za rok Ty, drogi czytelniku pojawisz się (może po raz kolejny?) na boisku III Turnieju “Granie w RAMie”

W ostatnich miesiącach w RAMie działo się naprawdę dużo, a w kolejnych będzie działo się jeszcze więcej! Mamy nadzieję, że te wydarzenia pozwoliły Wam jeszcze bardziej odczuć jedność naszej wspólnoty! Do usłyszenia w kolejnym numerze Amicusa!

Źródła:

• prywatne zbiory
• grupyapostolskie.pl