autor: redaktor naczelny an. Karolina Kopacz, redaktor an. Natalia Kusiak

„Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi!”

2 Kor 13, 13

Jednym z ważnych elementów przydatnych w zrozumieniu idei jedności w chrześcijaństwie jest pojęcie ekumenizmu. To ruch działający we współpracy wyznawców różnych odłamów chrześcijaństwa, a jego głównym celem jest coraz lepsze zrozumienie innych perspektyw na wiarę i otwartość na różnice. Opiera się na dwóch filarach: dialogu i wspólnej modlitwie, które mają prowadzić do jedności w Chrystusie według słów św. Pawła Apostoła

„Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście Synami Bożymi – w Chrystusie Jezusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa”

Ga 3, 26-27

W wierze chrześcijańskiej małżeństwo jest uznawane za jedną z dróg prowadzących do zbawienia. Choć idea pozostaje ta sama, obrzędy i charakter ceremonii ślubnej są zależne od wyznania. Ponieważ tematem zimowego wydania Amicusa jest miłość, w tym artykule chcemy przybliżyć Wam wygląd i znaczenie ślubu i związku małżeńskiego w każdym z trzech odłamów chrześcijaństwa. 

PROTESTANTYZM

Przygotowanie do ślubu obejmuje nauki przedmałżeńskie, które prowadzone są przez pastora. Często można na nich spotkać także jego żonę.
Ślub dla protestantów nie ma rangi sakramentu. Najważniejsze jest podkreślenie przymierza, które małżonkowie zawierają przed Bogiem – jest to naturalny etap dorosłego życia, który przygotował On dla ludzi. Dlatego też nie ma znaczenia, w jakim miejscu została złożona przysięga. Niezbędna jest jednak obecność pastora i dwóch świadków.
W Kościele protestanckim nie ma jednej, dokładnie określonej formy ceremonii. Najczęściej rozpoczyna ją oficjalne powitanie gości. Całość odbywa się w towarzystwie radosnych pieśni, czytania fragmentów Pisma Świętego i modlitwy. Panna młoda zwyczajowo ubrana jest w długą, białą suknię. Główną częścią ceremonii jest kazanie wygłoszone przez pastora, po którym następuje moment przysięgi małżeńskiej. Forma nie jest ściśle ustalona – jej treść częściowo zależy od małżonków, powinna jednak zawierać takie elementy jak: obietnica wsparcia w życiowych trudnościach oraz zapewnienie o dożywotniej wierności. Najważniejsza w przysiędze jest prośba skierowana do Boga przez małżonków o pobłogosławienie ich związku. Po złożeniu przysięgi następuje chwila modlitwy za nowożeńców – zarówno pastor, jak i ich rodziny oraz przyjaciele, podchodzą do młodej pary
i w ciszy modlą się za nich.
Ostatni element stanowią odśpiewanie jeszcze jednej pieśni uwielbienia i gratulacje składane młodej parze. W trakcie uroczystości ślubnej nie przystępuje się do sakramentu Eucharystii.
Po ceremonii nadchodzi czas na wesele! Często przybiera ono formę uroczystego obiadu lub stołu szwedzkiego w budynku zboru. Na stołach rzadko można doszukać się mocniejszych alkoholi. Protestanci częstują swoich gości winem i szampanem. Zabawie nie towarzyszą żadne stałe elementy. Tańce odbywają się głównie w grupach, a nie w parach. Protestanckie wesele trwa około pięć godzin. 

KATOLICYZM

Narzeczeni przygotowują się do ślubu podczas nauk przedmałżeńskich, które są prowadzone przez kapłana.To małżonkowie wzajemnie udzielają sobie tego sakramentu, wypowiadając w asyście Kościoła swoją zgodę. Według KKK (Katechizmu Kościoła Katolickiego): „Sakrament małżeństwa jest znakiem związku Chrystusa i Kościoła. Udziela on małżonkom łaski miłowania się wzajemnie tą miłością, jaką Chrystus umiłował Kościół. Łaska sakramentu udoskonala zatem ludzką miłość małżonków, umacnia ich nierozerwalną jedność i uświęca ich na drodze do życia wiecznego”.

Ceremonia rozpoczyna się w domu panny młodej, gdzie młoda para otrzymuje błogosławieństwo na nową drogę życia od rodziców. Wedle tradycji, panna młoda ubrana jest w długą, białą suknię.
W Kościele najczęściej młodzi wspólnie podążają do ołtarza. Wtedy rozpoczyna się Msza Święta. Podczas Liturgii Słowa odczytanie są fragmenty ze Starego i Nowego Testamentu, które mogą być wybrane przez parę młodą. Kluczowym elementem Mszy jest złożenie przysięgi małżeńskiej. Wierni wstają, by odmówić wspólnie modlitwę do Ducha Świętego. Następnie narzeczeni stają przed ołtarzem, gdzie kapłan przewiązuje stułą ich prawe dłonie. Słowa przysięgi małżeńskiej są ściśle określone: „Ja (imię) biorę Ciebie (imię) za męża/żonę i ślubuję Ci: miłość, wierność i uczciwość małżeńską, oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż, Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy jedyny i wszyscy święci”.
W tym dniu nowożeńcy mogą przyjąć Komunię Świętą pod dwiema postaciami – chleba i wina.
Po Mszy Świętej rodzina i przyjaciele składają parze młodej życzenia, a następnie wszyscy goście udają się na uroczyste wesele. Przed salą weselną młodzi są witani chlebem i solą, które mają symbolizować szczęście i wieczną miłość. Magiczną chwilą dla nowożeńców jest ich pierwszy taniec. Dopiero po nim wszyscy zasiadają do uroczystego obiadu. Zabawa weselna trwa do rana, a jej dalszy przebieg całkowicie zależy od pary młodej. 

PRAWOSŁAWIE

Przed ślubem prawosławnym nie ma obowiązku uczestnictwa w naukach przedmałżeńskich. Para spotyka się z kapłanem, który wyjaśnia im ceremonie ślubne oraz istotę sakramentu. Jest nią uświęcenie małżonków przez ich zjednoczenie i wspólną miłość która ma prowadzić do świętości. Obrzędy ślubu prawosławnego są bardzo bogate w symbolikę i składają się z dwóch części. Pierwszy to obrzęd zaręczyn, natomiast drugi zaślubin. Obrzęd zaręczyn odbywa się w wejściu do cerkwi, gdzie kapłan błogosławi parę, która później wymienia się trzykrotnie obrączkami (jako symbol połączenia przyszłych małżonków w jedno i znak Trójcy Świętej). Błogosławi się też ikonę, którą para otrzymuje wcześniej od rodziców. Następnie młodzi podążają wspólnie do ołtarza, gdzie po uroczystych modlitwach i czytaniach, nastąpi obrzęd koronacji- centralny element obrzędów. Parze młodej zakłada się wtedy na głowy korony jako znak godności i łaski, której dostępują przez sakrament, a także przypomnienie o tym, że małżeństwo jest drogą do życia wiecznego. Wypowiadana jest przy tym trzy razy formuła: Panie, Boże nasz, ukoronuj ich chwałą i dostojeństwem. Przy współczesnych ceremoniach często zdarza się, że świadkowie trzymają korony nad głowami pary młodej. Oprócz koron podczas ceremonii para młoda trzyma świecę na znak gotowości na obecność Chrystusa w ich małżeństwie. Po ceremonii koronacji odczytuje się fragment Ewangelii o weselu w Kanie Galilejskiej, a nowożeńcom podaje się do picia wino z jednego kielicha. To znak, że odtąd wszystko co będą czynić i przeżywać będzie wspólne- będą dzielić ze sobą zarówno radość jak i smutek. Kolejnym symbolicznym zwyczajem jest trzykrotne obejście wokół stolika lub ołtarza na którym znajduje się krzyż i Pismo Święte. Młodym przewodzi kapłan. Ma to symbolizować ich pierwsze kroki jako małżeństwa, które stawiają podążając drogą wiary. Małżeństwo otrzymuje później przed ikonostasem błogosławieństwo. Wychodząc ze świątyni nowożeńcy są obsypywani przez gości ryżem lub monetami. Wesele prawosławne jest bardzo podobne do katolickiego i zależy od państwa młodych, lecz co ciekawe nie odbywa się w sobotę, lecz w piątek lub w niedzielę- tak by goście weselni nie mieli trudności z uczestnictwem w niedzielnym nabożeństwie. 

Pobłogosławiony przez Kościół związek małżeński otrzymuje od Boga łaski pozwalające wytrwać w trudnych chwilach i wspólnie dążyć do życia wiecznego. W końcu jak powiedział Antoine de Saint- Exupery:  

„Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku”. 

Jeśli chcielibyście zobaczyć zdjęcia z zawierania sakramentu małżeństwa oraz poczytać o przebiegu tego sakramentu w tych poszczególnych wyznaniach to możecie to zrobić tutaj:

• https://pokadrowani.pl/slub-protestancki-w-warszawie/
• https://historieslubne.pl/poradnik/slub-prawoslawny/
• https://deon.pl/wiara/slub/liturgia-sakramentu-malzenstwa,333474

To tyle w tym wydaniu sekcji „Łączy nas Jezus”! Jeśli macie jakiś szczególną rzecz o której chcielibyście przeczytać jak wygląda w różnych odłamach chrześcijaństwa to dajcie nam znać na naszego maila redakcja.amicus@gmail.com. Do usłyszenia w kolejnym wydaniu!