autor: redaktor an. Emilia Kęsek

Witaj Przyjacielu!

„Zielono mam w głowie” ~ Kazimierz Wierzyński

“Zie­lo­no mam w gło­wie i fioł­ki w niej kwit­ną
na klom­bach mych my­śli sa­dzo­ne za mło­du
Pod słoń­cem co dało mi du­szę błę­kit­ną
i któ­re mi świe­ci bez trosk i za­cho­du.

Roz­da­ję wo­kó­ło mój uśmiech, bu­kie­ty
roz­da­ję wo­ko­ło i je­stem ra­do­sną
wi­chu­rą za­chwy­tu i szczę­ścia po­ety
co za­miast czło­wie­kiem po­wi­nien być wio­sną!”

Wątpliwości – czym one są? Jak sobie z nimi radzić? Kiedy się pojawiają?

Wątpliwości są naturalnymi emocjami, które spotykają każdego z nas. Jest to pewnego rodzaju niepewność, związana z jakimś konkretnym problemem, albo właśnie z wieloma różnymi. Gdy jesteśmy dziećmi, zadajemy wiele pytań, wiele odpowiedzi budzi w nas niepewności, wątpliwości, czy aby na pewno jest tak jak mówią nam rodzice? Czy jestem wystarczająco dobry względem rodziców, kolegów, nauczycieli? Gdy dorastamy i zaczynamy rozumieć działanie i funkcjonowanie świata, zaczynają zastanawiać nas inne rzeczy. To właśnie w fazie dojrzewania pojawiają się nowe, poważniejsze niepewności. Tak samo w przypadku wiary. Wątpliwości w wierze są naturalną częścią duchowego rozwoju wielu osób. Mogą one wynikać z różnych czynników, takich jak refleksja nad własnymi przekonaniami, doświadczenia życiowe, czy też wpływ otoczenia.

Ankieta

Na podstawie ankiety, jaką przeprowadziliśmy wśród dorosłych i młodzieży w dniu 27.02. 2024 roku doszliśmy do następujących wyników. W internetowej ankiecie wzięło udział 57 osób. 57% ankietowanych było w wieku między 18 – 23 lat, 26% to młodzież w wieku 14-18 lat, a reszta mieściła się w wieku między 23, a 40 lat. W badaniu wzięło udział 75% kobiet i 25% mężczyzn. Większość badanych to osoby nadal uczące się (41% – uczniowie szkoły podstawowej i liceum, 50% –
studenci). Przechodząc do pytań związanych już z naszym problemem: 89% ankietowanych w pytaniu odnośnie tego, czy boryka się aktualnie z jakimiś wątpliwościami, odpowiedziało twierdząco.

Najczęstszymi wątpliwościami z jakimi borykają się nasi ankietowani to niepewności związane z przyszłością (75%), relacjami miłosnymi i z rówieśnikami (50%), a także wiarą. Niektórzy opowiedzieli się również za problemami światopoglądowymi, moralnymi, czy dotyczącymi własnej tożsamości. Osoby biorące udział w formularzu wymieniły pytania, które najczęściej ich nurtują. Często odnośnie światopoglądu, wiary, czy własnej tożsamości. Wątpliwości co do związku, czy aby na pewno jestem z odpowiednią osobą? Czy aby na pewno obracam się gronie dobrych osób? Dlaczego świat nie jest taki jak kiedyś? Dokąd zmierza przyszłość? Czy robię to co chciałbym robić? Jaki mam cel w życiu? Gdzie prowadzi moja droga, czy aby na pewno stąpam po właściwej ścieżce? Kim w ogóle jestem? W pytaniu odnośnie dlaczego nachodzą ich takie, a nie inne wątpliwości powtarzającymi odpowiedziami był przede wszystkim strach przed tym co dalej.

Szokujące jest to, że aż 60% badanych uważa, że ludzie we współczesnym świecie nie radzą sobie ze swoimi wątpliwościami. Na koniec zapytaliśmy jeszcze, jak zdaniem ankietowanych powinniśmy sobie z nimi radzić. W większości odpowiedzi pojawiła się przede wszystkim rozmowa. Rozmowa z bliskimi, a także ze specjalistami. Jednak końcową decyzją odnośnie danej wątpliwości powinna być nasza własna, wysunięta z własnych przemyśleń i wniosków perspektywa.

Wnioski

Badanie objęło różne grupy wiekowe, głównie nastolatków i młodych dorosłych, co wskazuje na powszechność tego problemu w różnych fazach życia. Ankietowani doświadczają różnych rodzajów wątpliwości, w tym związanych z przyszłością, relacjami miłosnymi, wiarą, światopoglądem, moralnością i tożsamością. Strach przed niepewnością wydaje się być głównym czynnikiem powodującym niepokój wśród odpowiadających. Jest to istotne spostrzeżenie, które może być kluczowe dla dalszego zrozumienia natury wątpliwości. Odpowiedzi osób biorących udział w formularzu wskazują, że radzenie sobie z wątpliwościami wymaga przede wszystkim rozmowy z bliskimi oraz specjalistami, ale ostateczne decyzje powinny wynikać z własnych przemyśleń i wniosków.  

Wątpliwości w literaturze

Temat wątpliwości jest powszechny w literaturze i sztuce. Od lat inspiruje poetów, pisarzy i artystów w swoich dziełach. Zobaczmy z jakimi niepewnościami borykają się poeci w swoich wierszach.

W bezkresach niepewności  ~ Urszula Krajewska-Szeligowska

Bez przerwy myślą błądzę
W bezkresach niepewności,
Bo nie wiem, gdzie jest constans,
Bo chyba ktoś poplątał
Mój szlak. Byłoby prościej

Gnać autostradą, jasne,
Lecz idę ścieżką pieszo
Przez błoto, przez wyboje,
Niełatwe drogi moje,
Choć na nich drobne cieszą

Mnie rzeczy. Czasem spojrzę
W górę, w niebo gwiaździste,
Poczuję: tam jest szczęście!
Zaczynam coraz częściej
Wierzyć w nieoczywiste.Na niebo moje własne
Poczekać trzeba chwilę,
Lecz ufam w siłę taką,
Która na przekór strachom
Da mi do szczęścia bilet.

Na początku coś o autorce…

Urszula Krajewska-Szeligowska to jeszcze mało znana autorka wierszy lirycznych i satyrycznych, Pisze również opowiadania dla dzieci. W swojej poezji preferuje klasyczne formy rymowane. Zdobyła wiele nagród i wyróżnień w ogólnopolskich konkursach literackich. Regularnie udostępnia swoje utwory w kilku grupach poetyckich na Facebooku. Jej teksty poetyckie są również prezentowane w kwartalniku literackim „Najprościej” oraz w białostockim czasopiśmie literackim „Epea”. 

Wiersz „W bezkresach niepewności” autorstwa Urszuli Krajewskiej-Szeligowskiej jest utworem, który wyraża zmagania osoby mówiącej w wierszu z niepewnością.  Podmiot liryczny poszukuje szczęścia w świecie pełnym trudności i niewiadomych. W pierwszych wersach wiersza podmiot liryczny wyznaje, że ciągle błądzi myślą w bezkresach niepewności. To wskazuje na pewną trudność z podjęciem decyzji lub znalezieniem właściwej drogi w życiu.

W wierszu poeta porównuje swoje zmagania z wątpliwością do podróży autostradą. Autostrada symbolizuje prostotę, szybkość i pewność. Jadąc autostradą, wiemy gdzie dojedziemy. Droga ta zawsze ma jakiś cel.  Podążanie krętą ścieżką pieszo przez błoto i wyboje jest o wiele trudniejsze. Życie nie jest jak jazda autostradą, proste i szybkie, bez żadnych zakłóceń. Życie jest właśnie jak ta leśna, pełna przeszkód ścieżka. Pełna zakrętów, niewiadomych, gdzie iść dalej. 

W pewnym momencie następuje chwila refleksji. Podmiot liryczny opowiada, że czasem patrzy w górę, w niebo. To moment, kiedy doświadcza nadziei i inspiracji, widząc w niebie symbol szczęścia i optymizmu.

Na końcu wiersza poeta wyznaje, że zaczyna coraz częściej wierzyć w to co nieoczywiste. Z biegiem czasu zaczyna akceptować niepewność i trudności, które napotyka w swoim życiu. Jest świadomy, że pomimo ostrachu trzeba wierzyć w “bilet do szczęścia”. To pozwala mu przetrwać trudne chwile i kontynuować poszukiwanie szczęścia i spełnienia. Wiersz „W bezkresach niepewności” jest zatem refleksją nad ludzkim doświadczeniem, poszukiwaniem nadziei i szczęścia w świecie pełnym trudności.

Ziarnko wątpliwości ~ autor nieznany

Zasiane ziarnko wątpliwości
kiełkuje we wnętrzu powoli,
co dawało mi tyle radości
teraz zbyt często boli.

Kiełkuje powoli, puszcza pędy
oplata jak powój wiosną płot,
jaką drogą przyszło? którędy?
że skrada się cicho jak kot.

Zabiera spokój, targa umysłem
bezsenna noc,dzień bez wyrazu,
jak zły duch zabiera mą cisze
gniazdko cichutko swoje mości.

I żadne słowa ni zapewnienia
ani starania których tak wiele,
nie chcą dać myślom ukojenia
bo wątpliwości zabrały nadzieje.

Szczerość, miłość czyjeś oddanie
słowa wciąż w uszach dzwonią,
jak więc docenić mam staranie
myśli w wątpliwościach toną.

Wiara,nadzieja prawda czy mit
szczerość, kłamstwo, niemy krzyk,
jak to pogodzić, jak z tym żyć
w wątpliwości ukryte słowo Ty.

Wiersz „Ziarnko wątpliwości” ukazuje emocjonalny proces, który towarzyszy osobie doświadczającej wątpliwości w relacjach i w życiu. 

Ziarnko wątpliwości jest metaforą początku jakiegoś problemu. Ziarnko tak jak każda wątpliwość,  stopniowo rośnie i przenika życie osoby, prowadząc niepokoju. Autor porównuje kiełkowanie wątpliwości do wzrostu rośliny, która oplata umysł i serce, wywołując bezsenne noce oraz dni pozbawione sensu. Wiersz opisuje, jak wątpliwości zabierają nadzieję. Wątpliwości mogą zdominować myśli i uczucia. Pozostawiając człowieka samemu sobie, zagubionego i bezradnego. Wiersz porusza temat konfliktu między wartościami takimi jak szczerość, miłość, nadzieja, a wątpliwością, kłamstwem i niepewnością. Osoba, której dotyczy wiersz, boryka się z pytaniem, jak pogodzić te sprzeczne wartości i jak kontynuować życie w obliczu tylu trudności.

W ostatnim wersie wiersza autor ukrywa wątpliwości i niepewności za słowem „Ty”. Sugeruje, że to druga osoba w relacji jest źródłem tych trudności i zagubienia. Wiersz „Ziarnko wątpliwości” przedstawia obraz wewnętrznego konfliktu osoby, która zmaga się z wątpliwościami i niepewnościami w relacjach i życiu. 

“Brak odpowiedzi”  ~  Helena Szymko

Pytasz jak to możliwe –

żeby zakochać się w ciemno

że miłość kradnie ci duszę

i paraliżuje ciało

nie wiem – brak odpowiedzi

tak się po prostu dzieje

to się po prostu stało 

ona cię tak omami

że serce oddajesz pełen wiary

i tkwisz w sieci miłości

pragniesz się z niej uwolnić

lecz daremne twoje zamiary 

taka już jest jej magia

że pomimo braku bliskości

wnika w twoje serce

oczekując wzajemnej miłości 

dopóki jej nie przeżyjesz

nie zaznasz bólu tęsknoty

ona ci nie odpuści 

a kiedy już jej doświadczysz

twój umysł się uspokoi

i serce rytm swój zwolni

może się z niej wyzwolisz

i w twoim sercu i duszy

znów zapanuje spokój –

poczujesz że jesteś wolny .

Kim jest Helena Szymko? 

Jest twórczynią dwóch zbiorów poezji – „Refleksje duszy” oraz „Bezlitosne myśli”. Tworzenie literackie to jej pasja, oddaję się jej z zapałem. Pisze wiersze różnych gatunków i tematów, angażując się także w liczne Grupy Poetyckie na platformie społecznościowej Facebook. 

Pamiętacie temat miłości z ostatniego wydania? Tak jak wspominaliśmy ten temat bardzo często będzie przecinał się jeszcze w naszej sekcji. Tym razem zastanowimy się nad miłością, z którą wiążę się pełno wątpliwości…

Wiersz „Brak odpowiedzi” autorstwa Heleny Szymko dotyka tematu wątpliwości, zwłaszcza w kontekście zakochania się. Podmiot liryczny zastanawia się, jak można się zakochać bez jasnego powodu lub wyjaśnienia. Ta niepewność może być związana z brakiem kontroli nad własnymi uczuciami i decyzjami. Miłość rządzi się swoimi prawami, często nie mamy kontroli nad tym do kogo poczujemy “to coś”. 

Wiersz opisuje miłość jako coś, co „kradnie duszę” i „paraliżuje ciało”, co sugeruje, że zakochanie może być tak silne, że uniemożliwia podejmowanie racjonalnych decyzji. Autorka podkreśla brak odpowiedzi na pytanie o naturę zakochania się, co może prowadzić do niepewności. Osoba zakochana może zastanawiać się, czy jej uczucia są prawdziwe.

W końcowych wersach autor wiersza dochodzi do wniosku, że to dopiero po przeżyciu miłości możemy odnaleźć spokój i poczucie wolności. 

Coś na zakończenie … 

Na zakończenie, możemy stwierdzić, że wątpliwości są nieodłącznym elementem ludzkiego życia, które towarzyszą nam na różnych etapach naszej drogi. Dzięki ankiecie i analizie wierszy mogliśmy lepiej zrozumieć, czym są wątpliwości, skąd się biorą i jak wpływają na nasze życie oraz relacje z innymi.

Choć wątpliwości mogą być trudne i bolesne, są one również naturalną częścią ludzkiego doświadczenia. Kluczem do radzenia sobie z nimi wydaje się być rozmowa z bliskimi oraz samorefleksja, która pozwala nam lepiej zrozumieć siebie i świat wokół nas. 

Ps. Piszesz wiersze i chciałbyś/chciałabyś, abyśmy udostępnili je w naszej gazecie? Lubisz czytać poezję, jednak jakiś wiersz sprawia ci, kłopot w zrozumieniu go? Masz pytania, sugestie, czy po prostu różnego rodzaju refleksję? – Koniecznie wpadaj na naszego maila redakcja.amicus@gmail.com i podziel się nimi z nami!

Do usłyszenia w kolejnym numerze!